Prachtige groene valleien en rijden over een ruige bergpas.

Donderdag, 13 april.

We vertrekken al vroeg voor een route van 195 km, omhoog naar M’Semrir waar we een dirt road nemen naar Tamtetoucht, vanaf daar door de Gorges du Todhra terug richting Tineghir. 

De weg naar boven is meteen al adembenemend mooi, met gelijk een hele bekende reeks  haarspeldbochten.

De pas over de berg is een dirt road, we komen er welgeteld één andere 4 wheel drive auto tegen van Italianen, en 2 Spanjaarden op een motor , verder alleen de nomaden die er wonen.

Het rijden door ruige natuur zonder gladde geasfalteerde wegen vergt wat van je en niet alleen van je rijvaardigheden. We zijn blij met de off road trainingen die we thuis beiden hebben gevolgd. Je weet nu wat je zelf kan , wat je auto kan, en hoe je samen als een team moet fungeren en dat samen geeft je vertrouwen om je over te geven aan die ruigheid en die stilte en uitdagende routes.

In deze leegheid van ruige natuur, wordt je meer dan eens verrast doordat er zomaar uit het niets een kind op blote voetjes komt aanrennen en bijna onder je auto loopt omdat ze willen dat je stopt. Binnen een mum van tijd staan er meerdere kinderen en een moeder bij je auto te bedelen. 

Je wilt contact leggen , maar ze spreken alleen Berbers. De kinderen zijn aandoenlijk en prachtig om te zien. Natuurlijk hebben we souveniertjes in de auto, maar wie wordt hier nu beter van als je maar op commando begint uit te delen. Doordat dat dus zoveel gedaan wordt door toeristen in dit land, hebben ze bereikt dat deze nomaden, die zelf kiezen voor deze manier van leven en er zeker gelukkig mee zijn, toch heel lastig kunnen zijn als je door hun gebied rijdt. We proberen daarom altijd met ze te handelen. Wij mogen foto van jullie maken en dan krijgen  jullie daarvoor  een souvenir of pen of dropjes. Zo wordt het toch altijd nog een grappig en warm contact.

Daarna dalen we af door de  Todhra vallei, die bekend staat om zijn steile wanden en daardoor druk bezocht wordt door toeristen die daar graag willen klimmen. 
 

We stoppen in Boumalne Dadès en komen daar terecht in een soort wereldwinkel. De eigenaar spreekt goed engels , hij koopt zelfgemaakte en gevonden spullen ( bergkristallen en fossielen) van de Nomaden voor hun prijs op en verkoopt ze door vanuit zijn winkel. Dit alles voor een eerlijke prijs. Hij vertelt veel over wat ze maken , wat bv de betekenissen van sommige sieraden is in hun cultuur en over de bergkristallen en de fossielen. We komen er zo achter dat we op de berg genept zijn door een  Nomad die ons een bergkristal heeft verkocht, maar die zelf prachtige roze en blauwe en groene kleuren had gegeven. Blijkt dat ze alleen wit zijn . Hij was ook zo aandoenlijk, met zijn tandeloze mond, 10 km gelopen, 7 kinderen en een vrouw die haar been  bezeerd had met berg kristallen zoeken. Of ik misschien desinfectans had. Ik heb hem toen extra geld gegeven en de volgende dag zag ik hem weer en heb hem toen alcoholdoekjes voor zijn vrouw gegeven, hij blij en ik blij. Ik heb hem maar niet gezegd dat hij me goed genept had de dag ervoor met zijn zelf geverfde bergkristal.

De reden dat ik in deze winkel terecht kwam , is eigenlijk omdat ik voor het eerst ansichtkaarten zag. Mam had tegen Tommie gezegd dat ze nog geen enkele kaart had gekregen. Het waren oude verfrommelde kaarten, maar ik heb er toch een paar gekocht en geschreven en daarna ergens bij een winkeltje achtergelaten in de hoop dat ze op de post gaan. 
 

De dag erop wandelen we door de groene vallei waar de mensen stukjes grond bewerken met vooral graansoorten , er staan verder amandel- en vijgenbomen en klaprozen.

Zondag, 16 april. We staan nu op een  camping midden op een heuvel bij de stad Kalaat M ‘Gouna. Dit is de Valley of the Roses. Mijn verwachtingen zijn hoog en de teleurstelling is groot. Met mijn Hollandse Keukenhof instelling kom ik van een koude kermis thuis. Tijdens het rondrijden geen roos te zien. Onze jonge camping eigenaar, die erg goed Engels spreekt neemt me mee naar zijn eigen rozen struiken en plukt er een voor me af. Goddelijke zoete geur komt er vanaf en ze zijn mooi licht rose. Hij vertelt waarom we geen rozen onderweg hebben gezien ;  ze worden bij het krieken van de dag nl al geplukt. Zo gauw de zon erop schijnt zijn ze nl niks meer waard voor de productie van alle , vooral schoonheidsproducten